Latarnia Morska Na Faros,
starożytna latarnia morska zbudowana około 280-279 p.n.e., ze względu na wielkość i wspaniałość architektonicznego ukształtowania uważana za jeden z siedmiu cudów świata starożytnego. Budowa obiektu trwała ok. 14-20 lat; uroczyste oddanie do użytku miało miejsce w 279 p.n.e. Według legendy Ptolemeusz II miał w niej zamknąć 72 uczonych w piśmie, w osobnych pomieszczeniach, by niezależnie od siebie dokonali przekładu Starego Testamentu. Latarnia morska znajdowała się na przybrzeżnej wysepce Faros na Morzu Śródziemnym, która mając sztuczne połączenie ze stałym lądem poprzez groblę heptastadion, stanowiła część wejścia do portu w Aleksandrii w Egipcie. Ocenia się, że była to wieża o wysokości ok. 115~120 m. Latarnia uległa uszkodzeniom przez trzęsienia ziemi w latach 1261, 1303 i 1323, po których nie została odbudowana. Wieżę ostatecznie zniszczyło trzęsienie w 1375. Pozostałe po niej ruiny zniknęły, kiedy w 1480 sułtan Egiptu wykorzystał je do budowy miejscowego fortu. Na fundamentach latarni obecnie znajduje się Muzeum Morskie.
Reszta Cudów:
(kliknij by zobaczyć)